Als er een kunstenaar is die bijzonder was te noemen dan is het wel Salvador Dalí. Deze Spanjaard was zowel tijdens als na zijn leven vaak onderwerp van gesprek. Dit was niet zomaar. Dalí was een immer bijzondere verschijning. Iemand die compleet anders dacht en dit over wist te brengen in zijn kunstwerken. Hij wordt nog immer gezien als een van de meest excentrieke en eigentijdse schilders ooit.
De snor van Dalí
Over Dalí zijn vele dingen te vertellen. Zijn snor was toch wel iets waar hij bekend om stond. Deze was erg lang, terwijl hij er altijd voor zorgde dat deze in twee harde punten omhoog stond. Dit was dan op dezelfde stand als waarop de klok 10 voor 10 slaat. Salvador was erg trots op zijn snor en zorgde er altijd voor dat deze goed verzorgd was. De snor was echt zijn handelsmerk.
Tientallen jaren na zijn dood werd dit nog maar eens duidelijk. Nadat een Spaanse vrouw stug bleef volhouden dat Salvador Dalí haar biologische vader was. Uiteindelijk kreeg zij het via de rechtbank voor elkaar dat het lichaam van de kunstenaar mocht worden opgegraven. De test bracht uiteindelijk geen nieuwe ontwikkelingen naar boven. Alle moeite was dus voor niets, want de vrouw bleek geen dochter van Dalí te zijn. Althans, het was niet helemaal voor niets, want wat bleek? Zijn snor stond al die jaren na zijn dood nog steeds in dezelfde positie, met de twee punten stijf omhoog, precies zoals dat altijd geweest was.
Werken van Dalí
De bekendste werken van de Spanjaard zijn The Burning Giraffe en Galatea of the Spheres. Het allergrootste werk is echter genaamd The Persistence of Memory. Op dit meesterwerk zijn smeltende klokken afgebeeld met op de achtergrond een strand en rotsen. Dalí vertelde nooit graag precies waar zijn werken over gingen. Dit lijkt echter een directe verwijzing naar de ongrijpbaarheid van tijd, maar wie zal het zeggen.